İLME ADANMIŞ BİR ÖMÜR: ZEYNELABİDİN ÂMİDÎ VE EL-MESÂİLU’L-MAKSÛDE ADLI ESERİ

Zeynelabidin Âmidî Hoca, 1946 yılında Diyarbakır’da ilim ehli bir ailede hayata gözlerini açmış ve henüz küçük yaşta iken babasının yanında ilim tahsil etmeye başlamıştır. Kısa bir zamanda ilim tahsilini tamamlayan Hoca, henüz yirmili yaşlarda iken ilmi eserler telif etmiş ve bölgede şöhret kazanmıştır. Ömrünü ilme adayan Âmidî, sağlık sorunları sonucu 2020 senesinde vefat etmiştir. Âmidî’nin kaleme aldığı onlarca eserden biri olan ve çalışma konusu olan el-Mesâilu’l-maksûde adlı eseri, Berzencî’nin el-‘Avâmilu’l-manzûme’ adlı eserinin şerhidir. Âmidî, eseri metin ile birleştirerek kaleme almıştır. Çok iyi bir ilmî üslup kullanarak meseleleri izah eden Âmidî, metin içinde muğlak olan kelimeleri açıklamış, çetrefilli konuları diyalektik çözümlemeler yaparak ele almıştır. Metne gelebilecek muhtemel eleştirileri gidermiş, eksik veya yanlış yerleri de eleştirmekten çekinmemiştir.