DILDE HATA LAHN OLGUSU ÖZELİNDE ISLÂHU’L-MANTIK ÜZERİNE NİTEL BİR İNCELEME

Kisâî'den sonra Kûfe dil okulunun en önemli temsilcilerinden Ferrâ'nın öğrencilerinden olan İbnü's-Sikkît, hicri üçüncü asırda yetişmiş önemli dilbilimcilerden birisidir. Müellifin, Arap diline en büyük katkısı ise Islâhu'l-mantık gibi ihtiva ettiği zengin dil malzemesi ve bâblarının tasnifinde takip ettiği metotla benzerlerinden ayrılan geniş hacimli bir eseri kaleme almış olmasıdır. İhtiva ettiği zengin edebi malzemenin yanı sıra dilbilimin farklı alanlardaki konulara da açıklık getiren bu eser, dilde yaygın hale gelen lahn tehlikesinin önlenmesi amacıyla atılmış önemli adımlardan birisini teşkil eder. Kendisinden sonra pek çok dilciye kaynaklık eden bu eseri metot ve muhteva açısından tahlil ederek değerini ortaya koymak amacıyla yapılan bu çalışmada hem müellifin yaşadığı döneme ve ilmi çalışmalarına ışık tutmaya hem de lahn konusunu kavramsal ve tarihi açıdan irdelemeye gayret edilmiştir.