ANTAKYA’DAN ESİNTİLER

Çağımızda insanoğlunun hayatını şekillendiren maddi kaygılar, her alanda olduğu gibi edebiyatın da dünyasını saran başlı başına bir yangın… Bir şiiri, bir öyküyü, bir romanı kitap haline getirip okura ulaştırmak gerçek bir macera… Yine de şartlar ne kadar zor olursa olsun, güzel kelimelerin kaynağı olan hisler ve doğru düşünceler, zorlu toplumsal karmaşıklığın arasında filizlenip bir yerleri sarmalıyor. Hayatı renklendirip güzelleştiriyor. Zorluklarla baş başa olan insanoğlunun acılarla başa çıkması için yazar, can simidine tutunur gibi kaleme sarılıyor. Bozulan düzeni, yanlışları kendi çapında düzeltmek istiyor. Gitgide azalan güzellikleri artırmak istiyor. Çünkü herkesin bildiği gibi acılar paylaşıldıkça azalıyor, güzellikler paylaşıldıkça çoğalıyor. Bu güzellikleri daha da paylaşıp çoğaltmak için yazar, şair kaleme sarılıyor. Umudu kesip hayatı bir tarafa atmak şaire göre bir iş değil zaten. Kim ne derse desin, her öykü yazarı bir şairdir aynı zamanda. Öykünün şiirle birinci dereceden akrabalığı itiraz edilmez bir gerçektir

çünkü.